Vis vd maand April
April= Pijlinktvis
De pijlinktvis is een imposante verschijning met zijn pijlvormige kop en 10 ledematen waarvan 2 langere voedingstentakels. Een pijlinktvis verschilt hiermee van de inktvis die slechts 8 ledematen heeft. Wel bezit ook de pijlinktvis een inkt-zak waarmee hij vijanden verblindt en snel kan wegkomen.
Pijlinktvissen danken hun naam aan hun uiterlijk. Ze hebben een langwerpige, cilindrische mantel, met aan het achterste uiteinde twee zijwaarts gerichte vinnen, waardoor ze een ‘pijlvorm’ hebben. Bij sommige soorten lopen de vinnen door tot aan de voorkant van de mantel. Ze zijn tweezijdig symmetrisch, en hebben een duidelijk ontwikkelde kop met twee ogen. Aan de voorkant van de kop, rondom de mond, dragen ze tien met zuignappen bezette tentakels. Acht daarvan zijn gewone armen, twee zijn langere vangtentakels. De schelp is gereduceerd tot een enkele vlakke chitineuze plaat, die in de bovenzijde van de zachte gespierde mantel is ingebed. De voet is gespecialiseerd en heeft de vorm van een sifon, waarmee ze volgens het principe van de straalaandrijving kunnen bewegen. Een pijlinktvis heeft twee kieuwen en een uitgebreid gesloten vaatstelsel dat uit een systemisch hart en twee kieuwharten bestaat.
Pijlinktvissen kunnen zich op drie manieren voortbewegen. Met hun vin, met hun armen en door water uit de trechter te persen. Pijlinktvissen zijn zeer mobiel en hebben een soort jet-aandrijving.
Pijlinktvissen bewegen zich doorgaans voort met gebruik van de twee zijvinnen, waarmee ze zowel vooruit als achteruit kunnen zwemmen. Voor hoge snelheid gebruiken ze de sifon, waarmee ze uitsluitend achteruit kunnen wegschieten, dat wil zeggen met de armen achteraan. Deze manier van voortbewegen wordt vooral gebruikt om aan predatoren te ontsnappen.
De kleinste soorten pijlinktvissen hebben als volwassen dier een mantellengte van minder dan 10 mm. De meeste soorten hebben een mantellengte van tussen de 20 en 40 cm, bij een massa van 100 gram tot 2 kilogram, maar de reuzeninktvis (Architeuthis dux) en de kolossale inktvis (Mesonychoteuthis hamiltoni) kunnen veel groter worden, met een mantellengte van meer dan twee meter, een totale lengte van ruim meer dan 10 meter als de vangtentakels worden meegerekend, en een massa van meer dan 500 kilogram. Hiermee zijn dit de grootste ongewervelde dieren ter wereld.
Traditioneel worden de reuzeninktvissen afgebeeld als levensgevaarlijke monsters maar dit beeld is achterhaald.
Vangst
In toenemende mate wordt deze inktvis tussen de maanden maart tot aan oktober gevangen in de Noordzee, vlak voor onze eigen kust. Vooral in de winter zwemmen ze in het Kanaal en in het voorjaar trekken ze naar het noorden en naar kustwater om daar hun eitjes af te zetten. Nederlandse vissers brengen veel pijlinktvis aan land. ’s Winters vanuit het Kanaal en zomers vanuit onze eigen Noordzee. Hiervoor gebruiken ze de zogenaamde flyshoot techniek, deze techniek is duurzaam vanwege het lage energieverbruik, lage onderhoudskosten, geringe bodemberoering en ongewenste bijvangsten.
Vertegenwoordigers in de Noordzee
Pijlinktvissen komen voor in alle zeeën en oceanen, met uitzondering van de Zwarte Zee. In de Noordzee komen drie soorten vrij algemeen voor; de gewone pijlinktvis (Loligo vulgaris), de noordse pijlinktvis (Loligo forbesii) en de dwergpijlinktvis (Alloteuthis subulata). Andere, minder algemene, soorten zijn de grote pijlinktvis (Todarodes sagittatus), de purperen pijlinktvis (Ommastrephes bartramii), de slanke pijlinktvis (Illex coindetii) en de Ierse pijlinktvis (Todaropsis eblanae).
Paspoort
| Naam | Pijlinktvis (Allotheutes subulata ) |
| Lengte | Max. 90 cm. |
| Verspreiding | De pijlinktvis leeft in de Middellandse Zee en het oosten van de Atlantische Oceaan tot de Britse eilanden. |
| Voedsel | Pijlinktvissen zijn uitsluitend vleesetend. Ze voeden zich met andere ongewervelden en vissen |
| Leefgebied | Wanneer ze eitjes leggen trekken ze naar ondiep water. |
| Populatie | nvt |
| Kleur | De kleur van de pijlinktvis is rossig tot roze, de rugzijde is donkerder. |
| Familie | Behoort tot de familie van koppotigen waar o.a. ook de octopus en de zeekat toe behoort. |
Smaak en bereiding
Bij veel mensen is de pijlinktvis vooral bekend als lekkernij uit landen rond de Middellandse Zee, daar beter bekend als ‘Calamari’, het Italiaanse woord voor deze soort. Verse pijlinktvis is verre van taai of rubberachtig. Inktvis moet heel kort gebakken of geroosterd worden, anders wordt deze taai. De inkt wordt in veel landen ook in gerechten gebruikt. Denk hierbij aan risotto’s en pasta’s met inktvisinkt.
Ondanks dat een pijlinktvis er ingewikkeld uit ziet om schoon te maken, is het juist heel eenvoudig. Het enige wat je hoeft te doen is het bolletje met de papegaaienbek tussen de armen er aftrekken. Op deze manier haal je in een keer alle ingewanden er uit. Vervolgens kun je repen snijden van het vlees.
Voor heerlijke recepten klik deze link: