Kort gezegd gaat het er om dat er met een lange termijn visie gewerkt wordt in de hele keten. Zo zorgen we er samen voor dat de zeeën en oceanen in toekomst over een gezonde vispopulatie beschikken. Drie pijlers die hierbij belangrijk zijn: people (mensen), planet (planeet) en profit (opbrengsten). Er wordt een goede boterham verdiend, met de daarbij oog voor de werknemers, de maatschappij en het milieu.

De Nederlandse vissector doet hard haar best om te zorgen voor een duurzame industrie met inachtname van de eerder genoemde 3 p’s (people, planet en profit). Dit is een continu proces waar niet alleen de hele Nederlandse sector aan werkt, maar waar internationaal aandacht voor is. Meer nog dan op het land, is samenwerking tussen de verschillende landen heel erg belangrijk. Aan de hand van de cijfers van de visbiologen wordt er jaarlijks een vastgesteld hoeveel er in (een gedeelte van ) de Noordzee aan bepaalde vissoorten gevangen mag worden. Elk land krijgt van deze maximale hoeveelheid een eigen aandeel, een quotum, toegewezen. Is het Nederlandse quotum bereikt, dan mag er niet meer in dat gebied op die vissoort gevist worden. Voor alle vissoorten wordt dit jaarlijks vastgesteld. Gaat het minder goed met een bepaalde soort, dan mag er ook minder gevangen worden. Zo wordt er gezorgd dat het bestand van die soort weer kan groeien. In de paaiperiode, de periode wanneer de vis zich voortplant, worden vissoorten sowieso met rust gelaten.